De speler wordt aangesloten op een radiotoestel (attachment), en kan alleen 33-toeren platen afspelen. Het mechanisme is voorzien van een automatische afslag volgens het Philco wrijvingssysteem.

Columbia, opgericht in 1888 door Edward Easton, is het oudste nog bestaande platenlabel. Aanvankelijk werden Edison wasrollen verkocht, na 1894 alleen nog rollen van eigen fabrikaat. In 1902 introduceerde Columbia een eigen wasplaat, in 1908 de dubbelzijdige plaat. In 1925 stapte Columbia over op het elektrische opnameproces van Western Electric. In 1931 werd Columbia verkocht aan de American Record Corporation (ARC).

De productie van spelers startte in 1899 met de Toy Graphophone. In 1938 kocht CBS Columbia, en werd Edward Wallerstein de directeur van het nieuwe Columbia. Ted stelde zich als doel om klassieke muziek uit te gaan brengen op langspeelplaten. Edison en RCA-Victor hadden dit al eerder geprobeerd, maar met weinig succes.

Op 21 juni 1948 (de langste dag van het jaar) introduceerde Columbia in New York de Long Playing Record (LP) in twee formaten: 25 en 30 cm. Op de 30 cm versie kon per plaatkant 20 minuten muziek worden opgenomen, voldoende voor 90% van de klassieke muziek en Broadway shows. De 25 cm versie was bedoeld voor het meer populaire genre. Het jaar daarop kwam RCA met de 45-toeren single. Hierdoor ontstond in de periode 1949-1951 een strijd tussen de twee nieuwe systemen, die uiteindelijk in een gelijkspel eindigde. Beide systemen overleefden, en vanaf 1952 werden vrijwel uitsluitend grammofoons gemaakt met 3 of meer snelheden.

Columbia fabriceerde de spelers niet zelf, de produktie werd overgelaten aan bedrijven zoals Philco (USA) en Sparton (Canada). Dit toestel is eigendom van Frans Jansen.

Met dank aan René Rijzewijk